Trebinje ima ukupno tridesetak fortifikacionih objekata koji su smješteni kako u samom gradu tako i na okolnim brdima. Tako piše dipl. ing. Volker Konstantin Pachauer iz Instituta za istoriju gradova i arhitekturu, inače član Austrijskog društva za istraživanje utvrđenja.

Najmanji i najuži fortifikacioni sistem u Trebinju izgrađen je oko samog grada u užem smislu riječi. Austrija je taj mali dio sagradila odmah nakon 1878. godine i tim utvrdama sigurnosno je obezbjeđivan centar Trebinja (Dubrovačka i Bilećka kapija) te rijeka Trebišnjica.

Pošto je ambicija Austrougarske bio prodor prema istoku za takav strateški potez trebalo je na trebinjskim brdima izgraditi izuzetno jaka utvrđenja i taj posao je izuzetno uspješno urađen. Kao najsnažnije utvrde u okolini Trebinja  izgrađene su tvrđave Strač i Kravica.

Planinsko-pojasna tvrđava Trebinje zajedno sa planinskom-pojasnom tvrđavom Bileća i utvrđenim rejonom Avtovac kod Gacka činile su tzv. “kordon” odnosno prvu liniju odbrane BiH iz tog pravca. “Kordon” se sastojao od tri odbrambene linije, a bio je građen po najsavremenijim načelima tadašnjih najboljih fortifikacijskih škola (Holandija i Francuska).

Utvrda Trebinje sastojala se od utvrđenog Strača, različitih baterija, odbrambenih kasarni i velikog broja žičanih prepreka. Takav odbrambeni sistem Austro-Ugarska je gradila samo u Galiciji i Lombardiji (24 tvrđave). Mnogi istoričari, amateri, ovaj fortifikacijski kompleks nazivaju i „Balkanskom linijom Mažino“ (Ligne Maginot).

Prema narodnom predanju u tvrđavi Strač bilo je 365 soba  odnosno koliko dana u godini,  a tvrđava je važila kao neosvojiva.

Tokom Prvog svjetskog rata sa Strača su gađani italijanski brodovi na Jadranskom moru. Nakon Drugog svjetskog rata tvrđava je minirana i dio čelika iz njene konstrukcije transportovan je u željezaru Zenica.

Latitude: 42.677159, Longitude: 18.356271